365 krótkich opowiadań dla ducha. TOM 1

Wydawnictwo Salezjańskie
Autor: Ferrero Bruno
ISBN:978-83-7201-386-6
Format: 135 x 206 mm
Liczba stron: 488
Oprawa twarda, papier objętościowy.

365 krótkich opowiadań, historii i złotych myśli, które dotychczas były porozrzucane po różnych książkach, a teraz zebrane w jednym zbiorze. Są to malutkie pigułki mądrości. Ta książka nie jest po to, by połknąć ją całą na raz. Wystarczy jedna pigułka dziennie. Pozwólcie jej zagnieździć się w Waszym umyśle. Każda historia jest małą szkatułką: otwórzcie ją, zanurzcie w niej ręce, odkryjcie ziarno, które chowa w środku, czasem z upartą zazdrością, i pozwólcie, by zakiełkowało ono w Waszej duszy. Po wysłuchaniu historii nikt nie jest już tym, kim był. Bruno Ferrero – kapłan, salezjanin, pedagog religijny, autor książek edukacyjnych, m.in. Wasze dzieci mają tylko was!, oraz zbiorów opowiadań, które odniosły duży sukces wydawniczy, m.in.: Opowiadania o Bogu, Ale my mamy skrzydła, Kwiaty po prostu kwitną.

Żona doskonała

Mułła Nasrudin siedział w sklepie z herbatą, gdy przyszedł sąsiad, by z nim porozmawiać.
– Mułła, przygotowuję się do ożenku – powiedział. – Jestem tym bardzo podekscytowany. Czy ty nigdy nie myślałeś o tym, by się ożenić?
Nasrudin odrzekł:
– Tak, myślałem o tym. Kiedy byłem młody, bardzo chciałem to zrobić. Chciałem znaleźć doskonałą żonę. Zacząłem podróżować, by ją znaleźć. Udałem się do Damaszku, tam znalazłem piękną kobietę, pełną wdzięku, uprzejmą i uduchowioną, ale nie znała spraw świata. Udałem się więc w dalszą podróż, do Isphahanu. Tam znalazłem kobietę zarówno uduchowioną, jak i światową, piękną pod wieloma względami, ale nie mogliśmy się porozumieć. W końcu udałem się do Kairu i po długich poszukiwaniach znalazłem ją. Była głębokiego ducha, piękna pod każdym względem, umiała zarówno znaleźć się w świecie, jak i żyć tym, co przekracza ludzki wymiar. Wiedziałem, że znalazłem doskonałą żonę.
Na koniec przyjaciel zadał mu kolejne pytanie:
– Mułła powiedz, dlaczego jej nie poślubiłeś?.
– Och… – odrzekł Nasrudin kiwając głową. – Również ona szukała idealnego męża.

Pewien kawaler chciał, aby komputer znalazł mu doskonałą partnerkę:
– Chcę dziewczynę drobną, piękną, uprawiającą sporty wodne i lubiącą przebywać w grupie.
Komputer odpowiedział:
– Ożeń się z pingwinem.

Kochać oznacza przyjmować „innego” z jego sposobem bycia, z jego innością, z jego wadami, a nie kopię naszych snów. Doskonały mąż to nie ten, który chce mieć doskonałą żonę.