Bohaterska Piątka

W książce Bohaterska Piątka, którą ponownie oddajemy w ręce czytelników, ks. Leon Musielak tak podsumowywał heroiczne świadectwo salezjańskich wychowanków: „Zwyciężyć można ciało, mocnego ducha nie zmoże nawet gilotyna ani wyszukane tortury. Tyle na to dowodów mamy w dziejach Kościoła, w historii Ojczyzny, w postawach Polaków. Nasi skazańcy, przez hitlerowskich sędziów uznani za przestępców, odeszli z wiarą w Boga i Ojczyznę. Wiedzieli, za co giną i dokąd idą. Szli na drugą stronę życia z otuchą, z niezachwianą wiarą w odwieczną sprawiedliwość, z Jezusem, Maryją Wspomożycielką i św. Janem Bosko na ustach. Poszli bez łez, bez lęku… Odeszli, ale żyją i mówią. Byli wierni aż do śmierci, więc – spodziewamy się – otrzymali wieniec życia”.

Miejsce – cela więzienia w Dreźnie. Data – 24 sierpnia 1942 r. Godzina 20.30. Dla pięciu młodych ludzi z Poznania to współrzędne zamykające koniec ich niemal dwuletniej tułaczki po niemieckich więzieniach. Młodzi Polacy zostali oskarżeni o zdradę Trzeciej Rzeszy. To jeden z absurdów wojny. Oni jednak nikogo nie zdradzili. Uwięziono ich, a potem zgilotynowano, ponieważ należeli do Narodowej Organizacji Bojowej oraz byli centralnymi postaciami w salezjańskim oratorium na ul. Wronieckiej w Poznaniu. W więzieniu zachowali spokój i niespotykaną pogodę ducha. Ich ostatnie listy są świadectwem wiary, która jest pełna nadziei – również w sytuacjach z pozoru przeczących jakiejkolwiek nadziei.

Jan Paweł II ogłosił 13 czerwca 1999 roku tych pięciu młodych ludzi błogosławionymi Kościoła.

„Bohaterska Piątka”
Błogosławieni:
Czesław Jóźwiak
Edward Kaźmierski
Franciszek Kęsy
Edward Klinik
Jarogniew Wojciechowski

To o nich jest ta książka.