Połowie mej duszy. Komentarz do listów św. Klary z Asyżu

Wydawnictwo Serafin
Autor: Wiesław Block OFMCap
ISBN: 83-60512-10-8
Format: 145x210mm
Stron: 336
Oprawa twarda

Święta Klara, założycielka klarysek, jest autorką pięciu listów: do św. Agnieszki z Pragi i do Ermentrudy z Bruges. Autor, analizując jej listy, kreśli portret kobiety o niezwykłej wrażliwości, stanowczości – jeśli chodzi o pragnienie zachowania radykalnego ubóstwa – oraz głębi duchowej.

Jeszcze do niedawna św. Klara z Asyżu była przedstawiana tylko w kontekście postaci św. Franciszka. Klara stała w cieniu tego drugiego, w cieniu kogoś, kto był jej Ojcem, Bratem i przewodnikiem w drodze do Chrystusa. Niektórzy mówili wprost, iż jest ona jedynie kobiecym wyrażeniem idei i myśli Biedaczyny z Asyżu, a co najwyżej najlepszą jego naśladowczynią. Niemiecki badacz duchowości św. Klary Lothar Hardick w 1953 roku pisał:

Klara jest zwierciadłem św. Franciszka, jest nim w jego kobiecym wydaniu.

Czy oznacza to, że Klara pozostawała tylko pod wpływem Franciszka i nie miała żadnego wpływu na niego i pozostałych braci czy wreszcie na cały ruch franciszkański? Święta, która nie tylko za swego życia, ale i przez wieki historii zamknięta w gniazdku ubóstwa, pozostawała w nim ukryta i niezauważona aż do współczesnych nam dni!

Dopiero ostatnie pół wieku przyniosło niespotykane jak do tej pory ożywienie studiów i poszukiwań dotyczących postaci św. Klary. Te studia pozwalają nam odkrywać nowe oblicze Ksieni z San Damiano. Wskazują na kobietę o własnej osobowości, o typowych tylko dla niej cechach charakteru, wskazują na kogoś, kto nie pozostaje w cieniu, ale jest w stanie przez wiele lat nie tylko przewodzić wspólnocie kobiet, ale nadać jej cechy charakterystyczne, tryskające świeżością ducha w średniowiecznym Kościele i stanowiące nowoć nawet dla wspólnoty braci.

Św. Klara wyniosła z domu rodzinnego dobre przygotowanie do tego, by w sposób piękny i właściwy władać językiem łacińskim. Znajomość łaciny przydała się jej nie tylko przy pisaniu listów, ale głównie w kompozycji Reguły – głównego i najważniejszego tekstu jej życia. Listy Klary pisane są zgodnie ze średniowiecznymi zasadami zawartymi w ars dictandi. Adresowane do księżnej czeskiej Agnieszki, były dla niej umocnieniem w kroczeniu i wytrwaniu na niełątwej drodze ewangelicznego życia, które podjęła. Bez wątpienia korespondencja z Klarą przyczyniła się do osobistego uświęcenia Agnieszki.

Autor książki w przystępny sposób wprowadza Czytelnika w lekturę listów świętej Założycielki klarysek. Przytaczając i analizując jej listy do św. Agnieszki z Pragi i do Ermentrudy z Bruges, kreśli portret kobiety o niezwykłej wrażliwości, stanowczości – jeśli chodzi o pragnienie zachowania radykalnego ubóstwa – oraz głębi duchowej. Kolejne rozdziały są medytacją nad poszczególnymi listami Klary.