Światłość prawdziwa

To, co niektórzy mogą uznać za dyskwalifikację prac autorki jako ikon – świadoma rezygnacja ze złota oraz wyjście poza sztywny schemat – uznałem za atut. Wiemy, że bogate zdobienie krzyży, podkreślające w początkowym zamyśle, jakim skarbem jest dla nas krzyż Chrystusa, doprowadziło w końcu do zasłaniania krzyży w Wielkim Poście, aby – wobec całkowitego ogołocenia Chrystusa – nie raziły drogie klejnoty i aby przedarła się do naszej świadomości tajemnica wpisana w Jego krzyż. Krzyża pod zasłoną nie widać. Dociera do nas, że całej jego tajemnicy nie pojmujemy, nie ogarniamy.

Pani Paulina wybiera środki ubogie, nie straszy wielkim formatem prac i ma odwagę szukać – przez swoją osobistą modlitwę, opartą w głównej mierze na czytaniu, słuchaniu Słowa Bożego, życiu Ewangelią i liturgią Kościoła – osobistego zapisu Światłości prawdziwej.